Via een van de minimalistische blogs die ik volg, kwam ik op dit experiment terecht: Bethany, een moeder die het zo beu was om constant maar was te moeten draaien (I feel ya, sweetie…), drogen en opvouwen dat ze een heel rigoureuze maatregel trof: ze hield slechts 3-4 paar kleding over voor de kinderenΒ en daar moesten ze het mee doen.
Al de rest ging enkele weken in dozen en pas na het experiment zou ze beslissen wat er ermee zou doen. In een wereld waarin alles “meer, sneller en beter” moet, vind ik zulke experimenten eerlijk gezegd echt verfrissend.
Maar 4 paar kleding?
Zelf probeer ik al enkele jaren om mijn kledingkasten (ohja, meervoud…) wat te downsizen, maar het lukt niet altijd even goed… Zal je net zien dat – wanneer ik een stuk of 5 tassen met kleding naar de H&M heb gebracht (je krijgt dan een kortingsbon van 15% op een item naar keuze, meer dan wat de meeste kringloopwinkels je geven), – ik net in een shopping spree terechtkom waarbij ik ineens kledingstukken vind die perfect bij mijn lichaam passen en heel erg leuk staan.
Het moeilijke leven van een fashionista, y’all π Stel je voor: slechts 4 paar kleding (uitgezonderd lingerie en sokken, neem ik aan?) waar ik het mee zou moeten doen. Wat zou dat in mijn geval dan opleveren?
Wel, voor mij als eenpersoonshuishouden (Maya zorgt gelukkig amper voor was dus ik tel haar eventjes niet mee), zou het er zelfs voor zorgen dat ik veel vaker een was moet draaien. Nu doe ik dat 1 keer per week, dan zou het zeker 2 keer per week moeten en ik gok met een minder volle wastrommel… wat slechter is voor het mileu en voor je portefeuille. Daar zit al geen pluspunt in voor mezelf…